Het bloedbad in Gaza van 8 juli 2014 I door Jochen Mitschka

Een misdaad die Duitsland probeert te voorkomen.

Een standpunt van Jochen Mitschka.

Op 8 juli 2014 is Israël begonnen met Operatie Beschermende Rand. De oorlogsmisdaden die zijn gepleegd in de loop van deze aanvalsoorlog tegen de Gazastrook, die militair gezien veel minderwaardig is en voortdurend wordt belegerd, met name door de Israëlische bezettingssoldaten, zullen nu, na jaren van aarzeling, worden onderzocht door het Internationaal Strafhof in Den Haag. De vernielingen als gevolg van de Israëlische bombardementen waren zo dramatisch dat Ken Roth van Amnesty International de beelden van de vernielingen gebruikte om ze te gebruiken in zijn campagne tegen Syrië, waarbij hij beweerde dat ze het resultaat waren van de loopbommen. En in 2019 werden de beelden opnieuw gebruikt, namelijk om campagne te voeren in een algemene verkiezing waarbij de hoofdrolspelers elkaar probeerden te overtreffen in termen van de vernietiging die ze de Palestijnen in de toekomst zouden aandoen.

Niet alleen Israël en de VS, maar ook Duitsland heeft zich nu fel verzet tegen een dergelijk onderzoek door het Internationaal Strafhof. Deze landen proberen nog steeds het onderzoek te voorkomen; sancties en dreigementen zijn waarschijnlijk nog maar het begin van een campagne tegen het Hof. Dus op de verjaardag van het begin van het bloedbad, hier is wat informatie over.

Burgers als doelwit

Op 22 december 2019 bracht het Midden-Oosten-oog een verslag uit over hoe de nakomelingen en overlevenden in Gaza de acties van Israël zien in het vooruitzicht van een internationaal onderzoek.

“Het ICC onderzocht bewijsmateriaal met betrekking tot de Israëlische oorlog in Gaza in 2014, waarbij 2.251 Palestijnen, voornamelijk burgers, en 74 Israëliërs, de meesten van hen soldaten, werden gedood. (…)

De jongens werden gedood voor een hotel vol met buitenlandse correspondenten over het conflict, wat resulteerde in schrijnende verslagen uit de eerste hand van de aanval.

De vier kinderen wilden na bijna twee weken van intense bombardementen wat frisse lucht happen. Ze gingen naar het strand en speelden oorlog’, herinnert Ahed Bakr zich. Ismail liep in de buurt van de haven van Gaza voordat hij direct het doelwit werd. Toen de andere drie probeerden te vluchten in de tegenovergestelde richting, werd een andere aanval op hen gericht.” i

Volgens de auteur zou een jaar na de aanval een intern Israëlisch onderzoek naar het incident het leger van zijn schuld hebben gezuiverd en hebben aangekondigd dat er geen strafrechtelijke vervolging zou worden ingesteld tegen de leden van het leger die verantwoordelijk zijn voor de aanval.

Tijdens de 51 dagen durende aanval richtten de Israëlische strijdkrachten zich op dichtbevolkte gebieden en civiele eigendommen, waaronder maatschappelijke organisaties, markten en scholen die worden beheerd door de UNRWA, het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen.

Een meisjesschool in het vluchtelingenkamp Jabalia in het noorden van Gaza had als schuilplaats gediend voor 3.137 ontheemden toen deze op 30 juli 2014 rechtstreeks werd aangevallen, waarbij 21 Palestijnen, waaronder kinderen en vrouwen, om het leven kwamen. Het artikel legt uit dat de mensen die onderdak hadden gezocht in de school er zeker van waren dat ze niet zouden worden aangevallen omdat het een VN-school was.

“Wat Israël heeft gedaan is niet alleen een aanval die plaatsvond en tot een einde kwam. We lijden nog steeds onder de gevolgen en we zullen er voor altijd mee leven’, zegt Hijazi. “Mijn dochter heeft constant pijn in haar hoofd en nek, en we trekken nog steeds af en toe granaatscherven uit haar hoofd, terwijl mijn kleindochter ernstige astma heeft gehad sinds we haar uit het puin hebben gered. (…) “Als ze willen weten wat Israël met miljoenen Palestijnen heeft gedaan, moeten ze ons lijden op lange termijn onderzoeken”. ii

Onder het kopje “Kleine hoop” wordt vervolgens de wanhoop van de bevolking van Gaza over de acties van de Israëlische aanvallers toegelicht.

Op dezelfde dag dat het Israëlische leger de Jabalia-school aanviel, vond een andere dodelijke aanval plaats in het Shijaiya-district in het oosten van de Gazastrook. Israëlische vliegtuigen en artillerie hadden tijdens een wapenstilstand op de tweede dag van Eid al-Fitr op het dak van een burgerhuis gericht, waarbij ten minste 21 mensen, voornamelijk kinderen, om het leven kwamen. Een ooggetuige meldde dat het onmogelijk zou zijn geweest voor de piloot die de aanval uitvoerde om niet te herkennen dat het om spelende kinderen ging.

De 28-jarige jongeman, die zijn vader, zijn broer en zes neefjes had verloren, zei dat de lichamen van de kinderen aan stukken waren gescheurd, zodat ze niet konden worden geïdentificeerd. Abdulrahman al-Selek verloor zijn vader, zijn broer en zes neefjes in een Israëlische aanval op een woongebouw.

Zijn broer Mohammed, 42 jaar, verloor zijn drie kinderen bij de aanval en raakte gewond, waardoor hij geen kinderen meer kon krijgen. Het artikel citeert hem: “Ik hoorde het nieuws gisteren, en het feit dat Israël altijd boven de wet heeft gestaan laat me weinig hoop op concrete stappen om de slachtoffers te compenseren. Ik ben blij dat een internationale organisatie eindelijk in beweging komt, maar zullen ze ons echt onze rechten terug kunnen geven?” Het artikel meldt dat hij vroeg of de internationale gemeenschap de etnische zuivering van de Palestijnen sinds 1948 over het hoofd had gezien.iii

Bloedbad in een “concentratiekamp”?

Op 22 november 2019 verspreidde een interview van Chris Hedges met de joodse Israëlische criticus Norman Finkelstein zich via de sociale media. In de 25 minuten durende video spreekt Finkelstein, die zelf tot een familie behoort die in de nazi-vernietigingskampen zat, een duidelijke taal. In de aankondiging van het interview spreekt de presentator over het grootste concentratiekamp in Gaza. Een uitspraak die hem, de oude New York Times-correspondent in het Midden-Oosten, in Duitsland onmiddellijk zou hebben gebrandmerkt als de ergste antisemiet. Hij begint het interview met de volgende inleiding:

“Israël houdt twee miljoen Palestijnen gevangen en belegerd in Gaza, in het grootste concentratiekamp ter wereld. Het gebruikt zijn leger om ongewapende demonstranten neer te schieten en te verwonden, om krachtcentrales, scholen, klinieken, appartementencomplexen en hele dorpen te vernietigen. Robert Piper, de VN-coördinator voor humanitaire hulp en ontwikkelingsactiviteiten, zei in 2017 dat Gaza lang geleden onbewoonbaar zou zijn geworden. (…) De VN schat dat 97% van het drinkwater in Gaza vervuild is. De vernietiging van de waterzuiveringsplannen van Gaza door Israël heeft ertoe geleid dat onbehandeld afvalwater in zee wordt geloosd. Dit vervuilt de kust en het strand, dat een van de laatste overgebleven ‘toevluchtsoorden’ is voor de gevangene bevolking. De Israëli’s hebben de kleine dierentuin van Gaza niet eens vrijgesteld van hun bombardementen, waarbij ze in 2014 ongeveer 45 dieren hebben gedood en in puin hebben achtergelaten. iv

Hier zijn enkele uitspraken van Finkelstein in het interview:

“(…) Het patroon [van de propaganda] is dat Israël zegt dat de Arabieren alleen de taal van het geweld begrijpen. Dit is echt een projectie van hun eigen mentale toestand. (…) Daarom hebben de Israëli’s altijd maar één instrument in de doos. En dit instrument is om dood en verderf te zaaien op een massale manier om de bevolking te dwingen tot ondergeschiktheid. (…)« v

De moderator maakte bezwaar tegen het feit dat dit niet zou werken, zoals bleek in 1956 toen Israëli’s naar Gaza gingen en honderden mensen vermoordden. Toen zei hij dat Israël openlijk zou toegeven dat het dodelijk geweld tegen ongewapende mensen zou gebruiken. En zelfs 50 jaar later zou het nog steeds niet werken. Waarop Finkelstein reageerde:

“Ik ben het daar niet mee eens, ik denk dat het werkte. Israël is erin geslaagd de bezetting van de Westelijke Jordaanoever in stand te houden, zoals het dat al meer dan een halve eeuw doet voor Gaza. Er waren periodieke momenten van verzet door Gaza. En dan zegt Israël dat je naar binnen gaat en het gazon ‘maaien’. De gevolgen voor Israël zijn relatief klein, triviaal (…) zou je kunnen zeggen. En dan blijft het nog enkele jaren rustig in Gaza. (…) Daarom denk ik dat we niet te hoopvol moeten zijn dat de mensen de kracht hebben om zich te verzetten. vi

Finkelstein reageert op de opmerking van de moderator dat Israël bij de oprichting van de staat gedwongen zou zijn geweest tot etnische zuivering, omdat het anders in de minderheid zou zijn geweest:

“… De Israëlische historicus Danny Morris schrijft in de uitgebreide versie van zijn boek ‘The Birth of the Palestinian Refugee Question’ … dat het idee van overdracht, en dit is slechts het eufemisme voor etnische zuivering, deel uitmaakt van en inherent is aan het idee van het zionisme. … Het was onmogelijk om een overwegend Joodse staat op te richten in een gebied dat in die tijd overwegend door Arabische Palestijnen werd bewoond [Opmerkingen van de moderator: En wat sinds de 7e eeuw door moslims werd gedomineerd]. … Het proces dat vorige maand zijn hoogtepunt bereikte, begon letterlijk op de dag zeventig jaar geleden, toen enkele honderdduizenden Palestijnen werden verwijderd uit het gebied dat Israël werd en naar Gaza vluchtten, of naar Gaza werden gedreven. En nu is ongeveer 70% van de bevolking van Gaza geclassificeerd als vluchteling. Dus de eerste laag van dit proces is de verdrijving, de tweede laag van het proces begon ongeveer een halve eeuw later, in 1967, toen Israël de Gazastrook bezette, en het was een zeer brute bezetting vanaf het begin, de meeste van de wreedheden waren de verantwoordelijkheid van Ariel Sharon, en zoals u eerder hebt gezegd, waren dergelijke misdaden al voorzien in 1956, toen de Britten, Fransen en Israëliërs [Opmerking van de moderator: als we het over misdaden hebben, hebben we het over massa-executies]. Ja, zoals ze zeiden, het proces begon met de invasie van Egypte, Israël bezette de Sinaï, ja, … en in november 1956 bloedbaden bij Rafah en Khan Yunis. (…).« vii

Hedges vroeg Finkelstein toen iets uit te leggen over Hamas.

“Nu staat Hamas voor de Islamitische beweging en het werd opgericht in de jaren ’80. Tot op zekere hoogte is het gebouwd met de indirecte steun van Israël, waardoor Hamas grotendeels ongecontroleerd is gebleven. (…) Ze wilden een tegenwicht vormen tegen de seculiere beweging, en daarom hebben ze Hamas indirect aangemoedigd. En ik zou willen zeggen dat ik denk dat Hamas tijdens de eerste Intifada een vervelende factor was, omdat het weigerde om samen met het verenigde nationale verzet een front te vormen. viii

Hedges legde uit dat de eerste Intifada grotendeels geweldloos was. De demonstranten gooiden hooguit stenen.

“En de stenen bereikten meestal niet eens de soldaten. Er was maar één soldaat die op een steenworp afstand werd gedood. Maar het was niet echt een steen. Het was een blok dat van het dak van een huis was gerold. En dan waren er nog de brandende banden. Dat was het andere symbool van de eerste Intifada. Het was symbolisch. Geweld had geen praktische betekenis. ix

Vervolgens vroeg de presentator aan Finkelstein over 2006.

“In 2006 was het Palestijnse volk moe van de ‘vertegenwoordiging’ die toen de Palestijnse Autoriteit werd genoemd. Er was wijdverspreide vermoeidheid (…)” x

De moderator interrumpeerde dat Finkelstein in zijn boek had beschreven dat de vredesbesprekingen in Oslo hadden gediend om een soort medewerker te creëren die bereid was de belangen van Israël te behartigen.

“Er is ook een misverstand over hoe het proces is geëvolueerd. Het Oslo-proces was zeer succesvol (…) het was een berekening dat je iets wat toen de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) was, kon omzetten in een onderaannemer om Israël de vrije hand te geven om het vuile werk in de Gazastrook te doen. (…) Dus wilden ze dat, de Israëlische troepen vervangen door een inheemse troepenmacht. De PLO was op dit punt, kort na de eerste Golfoorlog, waar het de strategische of tactische fout maakte om steun te geven aan Saddam Hoessein, en als gevolg daarvan beëindigden de Golfstaten hun steun. Ze hadden in wezen de PLO gefinancierd, (…) En zo was de PLO gebroken, en Arafat zonder geld was als een vis zonder water. (…)” xi

De presentator interrumpeerde dat hij op dat moment zag hoe “ze” allemaal in taxfree Mercedes-auto’s reden en villa’s bouwden aan de kust. Toen vroeg hij Finkelstein om naar het jaar 2006 te komen en waarom ongewapende Palestijnen elke week naar het hek komen, ook al weten ze dat ze gebombardeerd of neergeschoten kunnen worden.

“Zoals ik al zei, zijn de Palestijnen hun zogenaamde vertegenwoordigers, de Palestijnse Autoriteit, beu geworden. In januari 2006 zijn er parlementsverkiezingen gehouden. Jimmy Carter had ze volkomen eerlijk en rechtvaardig genoemd. Ze hebben Hamas toen aan de macht gebracht, niet zozeer omdat ze de politieke agenda van Hamas steunden, maar omdat Hamas de reputatie had relatief eerlijk te zijn, vooral in zijn sociale instellingen. Er is een goed boek hierover van Sarah Roy van Harvard. Ze schrijft over de sociale instellingen die door Hamas worden gerund (…) Welnu, dat veranderde, naarmate ze groeiden, waren ze gecorrumpeerd. (…) Dus een groot deel van de stemming voor Hamas was een proteststem tegen de Palestijnse Autoriteit. Onmiddellijk nadat ze aan de macht kwamen, legde Israël draconische straffen op aan Gaza, sancties.” xii

De gesprekspartners waren dan ook verontrust over de omvang van de sancties, die zelfs het kinderspeelgoed hebben getroffen. En Finkelstein legt uit dat het zinvoller zou zijn om een lijst op te stellen van zaken die daadwerkelijk mogen worden geïmporteerd. Dat zou zo weinig zijn geweest, met andere woorden, wat niet zou zijn onderworpen aan sancties. Zelfs alle soorten kruiden zouden van import zijn uitgesloten, evenals chocolade, chips…

“(…) De lijst [noot: van verboden goederen] is opgesteld met de bedoeling, en dit was ongetwijfeld duidelijk, omdat de Israëli’s ook zeiden dat de lijst van verboden bedoeld was om het aantal verbruikte calorieën tot een minimum te beperken. Zodat ze niet stierven, maar de calorie-inname lag net boven dat. Ze zeiden het, en ze berekenden het aantal calorieën dat elke persoon in Gaza nodig had, en ze kalibreerden het aantal voedingsmiddelen dat werd toegestaan in net boven de basisbehoeften.

Dan was er nog de ontheemding, de bezetting, de brutale blokkade en vervolgens de periodieke bloedbaden sinds 2004, sindsdien zijn er acht bloedbaden geweest.

De laatste, Operation Protective Edge in 2014, was de ergste van vele operaties. Om u een idee te geven van de omvang van de dood en de verwoesting die de Gazastrook heeft ondergaan… Peter Maurer, hoofd van het Internationale Comité van het Rode Kruis… Maurer heeft naast de administratieve en bureaucratische taken ook de taak om in wezen getuige te zijn van wat er in de oorlogsgebieden gebeurt. Als je Peter Maurer Afghanistan in Google zoekt, kun je hem daar vinden, hij was in Irak, hij was in Syrië, hij was in de Centraal-Afrikaanse Republiek, hij was in Jemen, en het was me vrij duidelijk toen hij Gaza verliet na Operatie Protective Edge, [commentaar van de moderator: waar bijna 2500 Palestijnen werden gedood, 100.000 huizen verwoest] … Het is niet alleen de cijfers (…) het was zijn algemene gevoel over wat er was gebeurd.

Hij zei dat hij nog nooit eerder vernietiging had gezien op de schaal die hij in Gaza had gezien. Dit is een nogal buitengewone verklaring van een ambtenaar die in Syrië, in Irak, in Afghanistan is geweest, “nooit eerder heb ik zo’n verwoesting gezien als ik in Gaza heb gezien”.

(…) En toen, in 2017, zei Robert Piper van de VN dat ze ervan overtuigd waren dat de Gazastrook enige tijd geleden de grens was overgestoken naar onbewoonbaarheid. Wat betekent dat concreet?

(…) Daarom is de kwintessens voor iedereen die luistert dat twee miljoen mensen, waarvan meer dan de helft kinderen, gevangen worden gehouden in een onbewoonbaar gebied en langzaam worden vergiftigd. xiii

De presentator citeert vervolgens een tekst uit Finkelstein’s boek met de woorden: “Palestijnen hebben het recht om zich symbolisch te verzetten tegen een langzame dood, onderbroken door periodieke slachtpartijen, of is het aan hen om te gaan liggen en te sterven? Dit is het grootste concentratiekamp ter wereld?” Dan zegt hij dat het een misvatting zou zijn om aan te nemen dat er een grens is. Het zou een openluchtgevangenis zijn, niet een eenheid die wordt omringd door een grens tussen Israël en Gaza. Dan vraagt hij waar het toe leidt. Finkelstein antwoordt:

“Als je vraagt wat er gedaan kan worden, beantwoorden de Palestijnen in Gaza die vraag voor ons. Ze zeggen dat we geweldloos massaal verzet proberen en een van de feiten van dit geweldloze massaal verzet is dat het niet kan slagen zonder onze steun. Net als de Afro-Amerikanen in het Zuiden hadden ze niet in hun eentje een scheiding kunnen bereiken. xiv

Duitsland

De Duitse politici, die doorgaans altijd graag aanwezig zijn als het gaat om sancties of zelfs het bombarderen van staten die de mensenrechten niet zouden eerbiedigen, verhinderen nu een onderzoek naar de misdaden door het Internationaal Strafhof. En ze worden herhaaldelijk gelegitimeerd door verkiezingen om dat in onze naam te doen.

Bronnen:
i https://www.middleeasteye.net/news/some-crimes-speak-themselves-icc-probe-brings-back-raw-memories-gaza

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.

+++

Foto bron: Ran Zisovitch / shutterstock

Referentie foto: Gazastrook/Israël – 18 augustus 2014 – Israëlische tank op weg naar de grens in de velden rond de Gazastrook tijdens de operatie “Protective Edge”.

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK