Sinds 28 maart 2020 staan steeds meer mensen achter de basiswet en de democratische beweging – voor een democratische volksvernieuwing van de grondwet. Het verzet vanuit Berlijn is internationaal geworden. In het weekend kwamen miljoenen mensen bijeen in Berlijn, Parijs en Londen. Uit hen de toekomst na de geboorte van Corona.
Een standpunt van Anselm Lenz (redacteur van het weekblad Demokratischer Widerstand).
Het was voorspelbaar: “Natuurlijk zal het Corona-regime vreemde tot lasterlijke beelden produceren. Het is te verwachten dat deze beelden opnieuw zullen worden geproduceerd door agenten die het regime provoceren. Het zijn fenomenen zoals ze nog steeds bekend zijn van het einde van de DDR.” Dit was de titelpagina van ons weekblad Democratisch Verzet, dat op 29 augustus 2020 verscheen.
En al ‘s avonds verlost het regime wat we al maanden weten: Terwijl honderdduizenden mensen in de Tiergarten vreedzaam demonstreerden, zonden de gesynchroniseerde mediabedrijven foto’s uit van feestvierders die de trappen van de Bondsdag bestormden, mensen met vlaggen van de VS, Turkije, Nederland, de Bondsrepubliek, de kleurrijke vredesvlag – en, oh wonder, het Duitse Rijk, de driekleur in zwart, wit en rood uit het einde van de 19e eeuw. Als bij een tweede wonder stoppen ze allemaal voor drie zwaaiende politieagenten voor het kogelvrije glas voor de plenaire zaal en vieren ze feest.
In plaats van zich af te vragen wat de beroepspolitici van alle partijen in de Bondsrepubliek zo ongeloofwaardig heeft gemaakt dat een paar honderd mensen zelfs de Bondsdag willen bestormen en blijkbaar niet meer geloven dat hier iets met hervormingen en de kleuren van het heden kan worden gedaan, schilderde de mediajunta het spook van de Reichsburgers op de muur. Letterlijk een valse vlag actie, een geënsceneerde actie onder een valse vlag, om de fanatieke aanvallen op de bevolking door de machthebbers te rechtvaardigen.
Het regime wil zichzelf en onze politieke instellingen ommuren…
Dit moet letterlijk worden genomen. Het Merkel-Steinmeier-Spaanse regime is van plan om de Bondsdag een gracht te laten graven en een muur te laten bouwen. Markus Reuter, een journalist van netzpolitik.org, noemde dit een jaar geleden “veiligheidsmanie zonder gevoel of reden” en zei dat de muur “de politiek en de bevolking nog verder zou vervreemden”. Onder Corona wordt nu duidelijk dat de professionele politiek en de mediajunta niet alleen vervreemding willen, maar ook een totalitaire dictatuur. De gracht moet nu worden opgeheven voor de volgende constituerende vergadering van de democratiebeweging in Berlijn.
Wie dus zoiets als democratie wil in de Bondsdag – de vertegenwoordiging van de belangen van het volk in de vorm van een parlement dat, net als een gekozen volksraadpleging, wetten uitvaardigt in het algemeen belang – zou zich moeten haasten met de vreedzame bestorming, zou men kunnen denken. Omdat de aanval op de democratie en de mensenrechten door de overheid en de bedrijven onder Corona bijna universeel is geworden en niet door honderdduizenden democraten tegengehouden lijkt te willen worden.
Het systeem staat sinds medio 2009 onder grote druk. Sindsdien is een ineenstorting van het financiële marktkapitalisme aangekondigd in de vorm van negatieve rentetarieven, zelfs zonder Corona en zelfs vóór de griepgolf en de PCR-tests die haastig over de wereld werden gejaagd.
Het bestaan van contant geld, de inefficiëntie van democratische procedures en daarmee de vrije middenklasse was al lang een vervelend probleem geworden voor de grote kapitaalfractie. En zo liet het regime het masker van de bourgeoisie vallen en opereerde het onder Corona slechts dunnetjes of zelfs openlijk met angst, terreur, gemopper en zelfs openlijke terreur. Steeds meer mensen keren zich van hem af, ook van het politieapparaat, de autoriteiten en het Duitse leger. Ze kunnen het niet langer verdragen om tegen hun eigen geweten in te handelen en de schending van de grondwet af te dwingen tegen de bevolking. Onder de ogen van duizenden bevriende democraten uit Frankrijk, Polen, Nederland en vele andere landen liet het kabinet Merkel en het Berlijnse stadsbestuur, in de persoon van de binnenlandse senator, gijzelaar en politieleider Slowik, het volk in elkaar slaan.
Pas op voor burgeroorlogsgevoelens!
Op internationaal niveau is het schrikbewind van het neoliberalisme duidelijk zichtbaar sinds 1973, toen de gekozen Chileense president Salvador Allende door dictator Augusto Pinochet in een slappe actie werd vervangen. Sindsdien loopt er een spoor van bloed door de wereld, dat verantwoordelijk is voor miljoenen en miljoenen mensenlevens en de vernietiging van cultuur, beschavingsnormen, vele vrijheden en sociale rechten en hele natuurgebieden. Het Corona-regime markeert nu het duidelijke einde van het neoliberale tijdperk, waarin de belofte van welvaart en vrede voor iedereen werd omgezet in het tegenovergestelde.
Tegelijkertijd is voorzichtigheid geboden. Het grote geld heeft voortdurend nieuwe oorlogen en conflicten nodig. Omdat een aanvalsoorlog tegen China of Rusland niet mogelijk is, zijn volmachtenoorlogen van dichtbij nodig – zoals die in Wit-Rusland. De neiging tot burgeroorlog, de ergste vorm van verdeling van de bevolking, is helemaal niet zo ongewenst van de kant van het Corona-regime als in de VS, maar ook in Europa. Het regime van Steinmeier-Merkel-Spahn versloeg de democraten in het weekend van zaterdagavond tot zondagavond als een gek, zelfs zwangere vrouwen en oudere dames. Afgezien van de wonden draagt iedereen die aanwezig is psychologische tekens die nooit zullen worden vergeten en moeilijk te vergeven zullen zijn. Inmiddels hebben in Parijs en Londen ook tienduizenden ontwaakte mensen gedemonstreerd tegen het fascistische regime van Corona.
Voor honderdduizenden, mogelijk meer dan een miljoen mensen die zich weer vreedzaam in Berlijn hebben verzameld, zijn de cijfers van de Duitse beroepspolitiek niets anders dan criminelen, die hen niet alleen op totalitaire wijze willen controleren, maar nu ook in elkaar laten slaan als ze hun mening geven. Geen enkele regering in Europa kan zo’n proces overleven. De enige optie die het nog heeft is massamoord, een Europees Tian’anmen plein, of een externe oorlog om zijn eigen onwettige heerschappij veilig te stellen – of zelfs een burgeroorlog, om een deel van de bevolking te moeten beschermen tegen een ander deel van de bevolking. Democraten wijzen dit af. In een vrij en vreedzaam land hoeft niemand per groep te worden beschermd tegen andere groepen; dat is waar het in de democratie om draait. Vreedzaam, door middel van discussie, vrije media en verkiezingen.
Geweldloosheid en het begin van de grondwettelijke vernieuwing
Daarom is het des te belangrijker en mooier dat de Duitse democratiebeweging aandringt op geweldloosheid en concrete doelen. Dit doel is een constitutionele vernieuwing op basis van de Basiswet voor meer directe democratie, meer vrijheid en echte sociale basisrechten, een “grondwet van de economie” die bedrijven omvat en iedereen medezeggenschapsrechten geeft.
Dit proces van grondwettelijke vernieuwing door het volk zelf is afgelopen weekend op indrukwekkende wijze begonnen. De Duitsers communiceren nu op basis van de basiswet – vreedzaam, neutraal, onafhankelijk en democratisch. Voor al diegenen die de zaterdag hebben meegemaakt, was het een van de meest positieve gebeurtenissen in hun eigen leven als een vrij, gelijkwaardig en broederlijk deel van de samenleving, dicht bij die vredige en innerlijk vervulde opgetogenheid voor de eerste grote zomervakantie na school, hun eigen bruiloft of de opening van de Muur in 1989. Zelfverzekerd, individueel en tegelijkertijd veilig onder andere democraten.
Wie met zulke capabele en vriendelijke mensen samen wandelt, kan zich terecht veilig voelen. Hier is democratie, wederzijdse hulp, collegialiteit, acceptatie van de ander als een volwaardige persoonlijkheid, of het nu groot of klein is, lang of kort, van ver weg of dichtbij. Het is een heterogene democratische gemeenschap die een taal geeft aan het verleden, het heden en de gemeenschappelijke toekomst, onwrikbaar en in staat tot conflicten, maar ook bereid tot compromissen en consensus.
Wanneer was de laatste keer dat de menselijke familie echt trots kon zijn op haar poëtisch dromerige en helaas maar al te vaak ook boze, woedende Duitse dochter? Misschien 1848, 1919, 1989?
Het Duitse volk maakt in ieder geval van de gelegenheid gebruik om donkere hoofdstukken en mislukte of misvormde revoluties af te sluiten en verenigd in een liberale, sociale en filantropische toekomst te vertrekken. Dit proces kan worden onderschat of zelfs bestreden – het kan niet meer worden gestopt. Want: De democraten zullen zeer binnenkort terugkeren naar hun hoofdstad, hier in Berlijn, waar alles op 28 maart begon. Een warm welkom!
Anselm Lenz is journalist, boekpublicist en redacteur van het weekblad Demokratischer Widerstand (DW). Het weekblad is in zeer korte tijd uitgegroeid van een informatief pamflet over het Corona-regime tot het hoogst haalbare weekblad van de Republiek. Het zal het komende weekend ook op het hele federale grondgebied in persoonlijke overhandiging worden verspreid en is afhankelijk van giften aan IBAN DE51 1001 1001 2625 2368 69 of het beste van alles als beschermheer.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.
+++
Foto bron: Savvapanf Foto / shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)