In de anti-Russische propagandastorm hoort niemand meer het Russische standpunt.
Een opmerking van Rainer Rupp
Net als in de “Skripal-zaak” in Salisbury, Engeland, missen de officiële beschuldigingen van de Duitse regering over de vermeende vergiftiging van de racistische Russische blogger Nawalny met het zenuwgif Novichok, waarvan bekend is dat het absoluut dodelijk is, elke feitelijke inhoud. Maar al die krachten in Duitsland die een nauwere samenwerking met Rusland willen voorkomen, hebben in Nawalny’s plotselinge ziekte in een vliegtuig boven Siberië een uitstekende gelegenheid gezien om de relatie tussen Berlijn en Moskou, die al sterk vertroebeld is door westerse provocaties en sancties, nog effectiever te ondermijnen.
Deze krachten in Duitsland, die diep geworteld zijn in de politiek, het leger, de media en vooral de financiële sector, zijn individuen en organisaties die, gezien de afbrokkelende relatie met de VS, vrezen voor het voortbestaan van hun eigen nauwe transatlantische banden met de Washingtonse elites. Want het zijn deze transatlantische banden die de basis vormen waarop de zelfbenoemde elites hun grote carrière, hun prestige en vooral hun inkomen en hun afstandelijke levensstijl hebben opgebouwd.
Opportunistisch gezien hebben deze transatlantici – gesteund door de “kwaliteitsmedia” die zij controleren – de vage kans aangegrepen en de onschuldige overbrenging van Nawalny naar een Duits ziekenhuis in een vervelend roverskanon veranderd. Het feit dat de overplaatsing naar Berlijn, in tegenstelling tot de huidige Russische coronaregelgeving, alleen mogelijk was dankzij een grootmoedig en onbureaucratisch besluit van de Russische regering, wordt niet genoemd in de officiële Duitse samenzweringstheorie over de vermeende moordaanslag op de Russische blogger en de toekomstige oppositiepoliticus Nawalny. Onder het tapijt geveegd is ook het feit dat het niet de artsen van het Charité ziekenhuis in Berlijn waren, maar de Russische artsen in Omsk die Nawalny’s leven hebben gered na de noodlanding.
In het algemeen toont de vermeende Novichok-aanval op Nawalny al snel aan dat de draadtrekmachines in Duitsland de tijd ontberen voor zorgvuldig werk bij de opbouw van het officiële leugenverhaal. Vanaf het begin merkten zelfs leken de ernstige tegenstrijdigheden in de officiële samenzweringstheorie van de vermeende moord op Nawalny in opdracht van Poetin.
Om deze tegenstrijdigheden op te helderen werd het officiële verhaal inderhaast voortgezet met een hete naald en aangevuld met nieuwe beweringen. Maar de nieuwe constructie was niet elke keer meer samenhangend geworden, integendeel. Met elke toevoeging die bedoeld was om een tegenstrijdigheid weg te nemen, werden twee of drie nieuwe tegenstrijdigheden gecreëerd. Dit moet voldoende bekend zijn bij KenFM-readers en -luisteraars, want niet alleen op deze website, maar ook in vele andere alternatieve media zoals NachDenkseiten, Telepolis of Rubikon zijn talrijke bijdragen en analyses verschenen. Als u uw geheugen nog wilt opfrissen, vindt u enkele links naar het onderwerp in de geschreven versie van deze dagelijkse dosis: zie hier, hier, hier, hier, hier. Deze aspecten moeten hier echter niet worden herkauwd.
Net als bij de eveneens vervalste aanval van Novichok op vader en dochter Skripal in Salisbury in Groot-Brittannië iets meer dan twee jaar geleden, moet het publiek voor de gek worden gehouden en worden opgehitst tegen Rusland met de vermeende moordaanslag op Nawalny. Het is echter merkbaar dat de Duitse regering en haar propaganda-organen in de media het publiek met beweringen dienen in plaats van met feiten en bewijzen. Het geheel verloopt volgens het motto: “Vertrouw ons. Wij zijn van de regering. We liegen niet”. En de publieke media, van de General Government Service (ARD) tot de Central Dummfunk (ZDF) en de private bedrijfsmedia, geven zich over aan speculatie en manipulatieve commentaren en functies om het officiële leugenverhaal geloofwaardig te maken.
De gerenommeerde critici van de publieke media, Friedhelm Klinkhammer en Volker Bräutigam, slaan dan ook de spijker op de kop als ze schrijven: “Journalisten die getraind zijn in politiek conformisme zijn niet geïnteresseerd in de reden waarom de Duitse regering Russische onderzoekers toegang blijft weigeren tot het Duitse onderzoek naar het incident in Nawalny en de voorlopige resultaten van het onderzoek. In hun huidige artikel van 13 oktober 2020, getiteld: “Wacky: Merkel, Scholz, Maas, Nawalny. Er kan geen staat worden gemaakt met deze regering en er kan geen journalistiek worden verwacht van ARD-aktuell”, gaat het verder:
De Berlijnse justitie heeft verscheidene Russische verzoeken om rechtshulp wekenlang “onderzocht”, maar tot nu toe is geen enkel verzoek gehonoreerd. Het lijkt duidelijk dat de bloed-, urine- en weefselmonsters die bij de patiënt Nawalny in het Omskse ziekenhuis en vervolgens in het Charité-ziekenhuis in Berlijn zijn genomen, opnieuw moeten worden gecontroleerd en geverifieerd door onafhankelijke instituten buiten Rusland en Duitsland. Op die manier zou de waarheid worden gevonden. De Duitse weigering kan slechts één reden hebben: Merkel, Seibert, Maas & Co. hebben iets te verbergen, ze vertellen de onwaarheid en manipuleren het publiek. Een slechte kopie van de Britse Scripal farce.”
Een van de ergste in dit belabberde scriptschouwburg is een bekrompen politicus uit het Saarland die in de regeringscoalitie Merkel minister van Buitenlandse Zaken mag spelen voor de SPD. Dit mannetje, wiens grootste verdienste voor Duitsland natuurlijk is dat het altijd hip en gekleed verschijnt en dat het over banaliteiten praat die gepaard gaan met dreigementen aan het adres van Rusland.
Een verdachte moet als onschuldig worden beschouwd tot een wettelijk bindend bewijs van zijn schuld! Dit eeuwenoude rechtsbeginsel van het vermoeden van onschuld, dat vandaag de dag nog steeds stevig verankerd is in beschaafde landen, is allang niet meer van toepassing op de Duitse rommelmedia, vooral niet als het gaat om de boze Russen en, meer recentelijk, de boze Chinezen. Politici en hun mediavertegenwoordigers weigeren zelfs te reageren op de tegenargumenten van de beschuldigde Russische regering. Dit gebeurt niet voor niets, want als ze door het publiek werden opgemerkt en besproken, zou er snel een einde komen aan het nepshowproces van de Duitse transatlantiek in de media en de politiek tegen Moskou.
Het mannetje uit het Saarland reageert dan ook helemaal niet op de nuchtere argumenten en biedt een gezamenlijk onderzoek en opheldering van de door Moskou gepresenteerde feiten aan, maar wijst ze met een grootmoedige aanmatiging op een ingrijpende manier af als “Russische mistkaarsen”. Toch zijn het Meuse en zijn trawanten die voortdurend met rookkaarsen gooien om ons volk tegen Rusland op te zetten. Om de giftige Maasmist op te ruimen, willen we een blik werpen op het standpunt dat vandaag officieel door Moskou is gecommuniceerd en dan kan iedereen zelf beoordelen wie er met rookkaarsen gooit en het volk bedriegt.
Hier is de “Verklaring van het Departement van Informatie en Pers van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Rusland over verklaringen van de federale minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas tijdens het regeringsverhoor in de Duitse Bondsdag op 7 oktober 2020” van 10 oktober 2020. Uit de toon van de verklaring blijkt dat de Russen het beu zijn om pas na wekenlange aanbiedingen van samenwerking om de incidenten op te helderen, nieuwe beledigingen en dreigementen van Duitse zijde te oogsten.
De voorheen oneindig geduldige diplomatieke toon van de Russen tegenover de Duitsers is ruwer geworden. Hier is de tekst van de verklaring:
“De propagandistische aanval op Rusland, die in Duitsland wordt voortgezet met betrekking tot de zaak Nawalny, houdt niet op. Deze keer werden er tijdens het regeringsverhoor in de Duitse Bondsdag op 7 oktober 2020 verdere beschuldigingen, dreigementen en insinuaties geuit door de bondsminister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas”.
“Naast ultimatums die al gebruikelijk zijn geworden, heeft Heiko Maas een reeks vragen aan de Duitse Bondsdagleden over de Nawalny-zaak herhaald, die naar zijn mening tot op heden niet zijn beantwoord. Als een bondsminister het mogelijk acht zijn bezorgdheid niet via diplomatieke kanalen te uiten, maar tijdens zijn optreden in de Bondsdag, zullen wij hem ook publiekelijk antwoorden om mogelijke verstoringen van de Duitse kant te voorkomen”.
“Ten eerste. Wij bevestigen officieel dat alle chemische wapens in Rusland onder de strengste internationale controle zijn vernietigd. Dit langdurige proces werd afgerond op 27 september 2017. Op 11 oktober van datzelfde jaar heeft de directeur-generaal van het technisch secretariaat van de OPCW de definitieve vernietiging van chemische wapens in Rusland bevestigd. Met betrekking tot het zenuwgas dat in het Westen bekend staat als Novichok, werden de structuur en het massaspectrum ervan voor het eerst opgenomen in de database van het National Institute of Standards and Technology (NIST 98) in 1998. Opmerkelijk is dat de gegevens over deze stof zijn verstrekt door een onderzoekscentrum van het Amerikaanse ministerie van Defensie. Later is op basis van bovengenoemde verbinding een hele groep giftige chemische stoffen ontwikkeld die niet onder het Verdrag inzake het verbod op chemische wapens (CWC) vallen. Deze nieuwe toxines (nota van de auteur) werden bestudeerd in minstens 20 andere westerse landen naast de VS. Novichok is dus een puur westers merk. In deze westerse landen zijn ongeveer 140 varianten van deze stof gesynthetiseerd en beschikbaar. We hebben ze niet.”
(Een andere opmerking: vorige week kondigde de OPCW aan dat de stoffen die in de biomedische monsters van Nawalny zijn gevonden, niet op de lijst van verboden stoffen zouden staan. Ze waren vergelijkbaar met Novichok in hun eigendommen).
We gaan verder met de verklaring van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken:
“Ten tweede. Tijdens het onderzoek van de biologische monsters van Alexei Nawalny in Omsk (de Siberische stad waar het vliegtuig met Nawalny een noodlanding maakte) werden geen sporen van vergiftiging door een zenuwgas gevonden. Ook de artsen van de Charité in Berlijn hebben dergelijke sporen niet gevonden. Maar het was het Duitse leger dat Novichok ontdekte; bijna een week later.”
“Ten derde. Wij benadrukken nogmaals dat in de zaak-Nawalny een strafrechtelijke procedure kan worden gestart als het feit dat er een misdrijf tegen hem is gepleegd, is bewezen. Om de juiste procedurele stappen te kunnen nemen, zijn bevindingen van de patiënt nodig om zijn vergiftiging aan te tonen. De Duitse kant weigert deze echter aan ons te overhandigen. Een klacht over een vermoedelijk strafbaar feit, die de benadeelde zelf of zijn wettelijke vertegenwoordigers kunnen indienen, is niet voldoende. Alleen een vooronderzoek zal worden uitgevoerd op basis van de klacht.”
“In het licht hiervan voelen we ons gedwongen om de federale minister van Buitenlandse Zaken te corrigeren. Vier verzoeken om juridische bijstand van het Russische openbaar ministerie zijn tot nu toe onbeantwoord gebleven, ondanks de beloften van Heiko Maas om ze in te dienen. Het gaat niet alleen om het overhandigen van de bevindingen en het verlenen van toegang aan de benadeelde partij (Nawalny) om hem te ondervragen over de gang van zaken. Niet minder belangrijk is het om een aantal andere concrete details van dit incident te verduidelijken. „
“De vraag is hoe de waterfles waarop de sporen van het zenuwgas zouden zijn ontdekt, tevoorschijn kwam en hoe het van Rusland naar Duitsland is getransporteerd.”
(Opmerking van de auteur: Als de fles daadwerkelijk in contact was gekomen met Novichok, zouden al degenen die a) de fles uit de hotelkamer van Nawalny hebben meegenomen, b) al degenen die samen met de fles naar Duitsland zijn gevlogen in het vliegtuig en c) al degenen die de fles in Berlijn hebben ontvangen zonder passende hoge veiligheidsmaatregelen, dood zijn. Ook het vliegtuig waarin Nawalny in Berlijn aankwam had in een uitgebreide actie moeten worden gedecontamineerd, wat niet is gebeurd). Maar laten we doorgaan met de verklaring van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken:
“Even belangrijk zijn de mogelijkheid om Maria Pewtschich, die in Groot-Brittannië woont en Alexei Nawalny vergezelde op zijn reis, te ondervragen, en andere aspecten, met name de opheldering over het valse rapport dat van Duitsland werd ontvangen over de mijnen op het vliegveld van Omsk op het moment dat het vliegtuig met Alexei Nawalny daar landde. Wij staan erop dat Duitsland zijn verplichtingen uit hoofde van het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken en de relevante aanvullende protocollen nakomt”.
“De Duitse kant moet uitleg geven, ondanks hun hardnekkige onwil om dat te doen. Hun eerdere excuses worden niet geaccepteerd. Ze zijn niet overtuigend.
“Wat betreft de verklaring van Heiko Maas dat de Russische beschuldigingen tegen Duitsland en de OPCW (Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens) absurd zijn, zijn dergelijke verklaringen schandalig en kunnen ze niet worden bekritiseerd. Het enige wat wij wensen is juridische, technische en organisatorische ondersteuning, zowel in de bilaterale Duits-Russische vorm als in het kader van de OPCW, in het belang van een alomvattend, objectief en onpartijdig onderzoek naar alle omstandigheden van de zaak Nawalny. We zijn zeker geïnteresseerd in de vraag wie er achter deze anti-Russische provocatie zit, die vanaf het begin is georkestreerd. Toch worden we geconfronteerd met agressieve retoriek en schaamteloze manipulatie van feiten.
“We roepen Duitsland opnieuw op tot een nauwe, open en eerlijke samenwerking met Rusland in de zaak Nawalny.”
Dit gesprek ging ook ongehoord. In plaats daarvan zijn de Russen onder leiding van Berlijn nu door de EU gesanctioneerd en bezaaid met leugens en vuiligheid. Tijdens een persconferentie op 12 oktober 2020 met zijn Deense tegenhanger Kofod was de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov zeer pessimistisch in zijn antwoord op een vraag over de betrekkingen tussen de EU en Rusland in verband met Nawalny. Het volledige, uitgebreide antwoord kan hier worden gelezen. Hier zijn wat uittreksels:
“De betrekkingen tussen Rusland en de EU gaan snel achteruit. We zien hoe naast de zeer agressieve Russofobe minderheid die we al lang kennen, ook serieuze oude Europese landen proberen het voortouw te nemen in deze beweging. Duitsland is niet uitgesloten. Dat is wat ons verdrietig maakt. Maar helaas kunnen we er niets aan doen.
In al die jaren hebben we tegen de Europese Unie gezegd dat we niet zouden begrijpen waarom ze sinds 2014 alle samenwerkingsmechanismen tegen de muur zou zetten: topontmoetingen, vergaderingen van de Permanente Partnerschapsraad, meer dan twee dozijn gespecialiseerde dialogen. Dit alles vormde de kern van onze samenwerking. Daarnaast waren er vier gemeenschappelijke samenwerkingsgebieden, partnerschap voor modernisering en nog veel meer. ……
“Het verbaast ons niet langer dat de EU in overeenstemming met de wet handelt. …moet Rusland deze misdaad zelf oplossen. Maar we kunnen geen zaak oplossen waarover we geen feiten hebben. Duitsland negeert helaas zijn verplichtingen uit hoofde van het internationaal recht. Overeenkomstig het Europees Verdrag betreffende de wederzijdse rechtshulp in strafzaken heeft het Russische openbaar ministerie vier verzoeken om rechtshulp ingediend. In overeenstemming met de Conventie moeten deze vragen nu worden beantwoord.
Maar tot nu toe is niets van de Duitse kant gekomen, “In plaats daarvan zijn er alleen maar excuses en absurde verklaringen”, zei Lavrov.
Vervolgens beschrijft Lavrov een surreële situatie die uit een boek van Kafka had kunnen komen:
“We worden gevraagd de situatie op te helderen. Maar er worden geen feiten gepresenteerd. Met de verklaring dat dit geen bilaterale maar een internationale aangelegenheid is, verwijst Duitsland ons naar de OPCW. Ze zouden alles aan de OPCW gemeld hebben, ze zouden daar alles weten. We wenden ons tot de OPCW. Het eerste wat ze tegen ons liegen is dat ze geen enkel verzoek van Duitsland hebben ontvangen. Dan geven ze toe dat er een is geweest. Het wordt een maand lang onderzocht. Uiteindelijk komt er een nogal lapidaire en ingehouden aankondiging uit, de inhoud die is bewezen zou enige overeenkomsten vertonen. “Novichok” wordt niet genoemd. Maar deze gevonden stof staat niet op de verboden lijst. Op onze vraag of het mogelijk is uit te leggen wat er precies is gevonden en waar de resultaten van het onderzoek zijn, krijgen we te horen dat het verzoek uit Duitsland kwam, dus de zaak is “Duits” en we moeten dus “naar de Duitsers” gaan. Dus we gaan naar de Duitsers en de hele zaak begint opnieuw.
Tot slot verwijst Lavrov naar de herenmanie die de westerse beschuldigers ten opzichte van Rusland aan de dag leggen:
“De landen die ons luidkeels beschuldigen en straffen eisen voor de verantwoordelijken, gaan er blijkbaar van uit dat je ze als beschaafde landen gewoon moet geloven: Duitsland, Frankrijk, Zweden en de hele EU – maar ze geloven ons niet! Maar ik raad niemand aan om op deze manier met Rusland of iemand anders te praten. Omdat het ronduit grootheidswaanzin is en een totaal gebrek aan respect voor zijn partners.
De grootheidswaanzin van de meesterbreinen in Duitsland, vooral in de richting van Rusland, heeft ons land in de vorige eeuw al twee keer met grote oorlogen geruïneerd. Nog maar enkele jaren geleden waren de politieke elites van Europa er nog van overtuigd dat vrede en stabiliteit in Europa niet mogelijk zouden zijn zonder Rusland, en zeker niet tegen Rusland. De nieuwe trans-Atlantische meesters in Berlijn, die zichzelf nu al zien als leiders van de EU, samen met de VS en de NAVO, zijn op zoek naar provocatie en confrontatie met Rusland.
Het rapport van “Duits-Buitenlands beleid” van woensdag 14.10.2020 over de huidige kernoorlogsoefening van de Duitse federale strijdkrachten in het kader van de NAVO onder toezicht van de VS past als een vuist in het oog.
Volgens het rapport traint de Duitse luchtmacht deze week in de “Steadfast Noon”-manoeuvre over de procedures die moeten worden uitgevoerd wanneer Duitse piloten Amerikaanse kernbommen droppen als onderdeel van de zogenaamde Nuclear Sharing. “Steadfast Noon” vindt elk jaar plaats in de herfst. Dit jaar is onder andere de luchtmachtbasis Nörvenich bij Keulen betrokken, die bedoeld is als alternatieve locatie voor de 20 Amerikaanse kernbommen die op de luchtmachtbasis Büchel (Eifel) zijn opgeslagen, volgens het “Duits-Buitenlandse beleid”. Tegelijkertijd vindt in Büchel een tweede manoeuvre plaats die bedoeld is om “belangrijke infrastructuur te beschermen tegen bedreigingen vanuit de lucht”. Zowel de kernwapens daar als de straaljagers die ze kunnen laten vallen, moeten voor miljarden euro’s worden gemoderniseerd; de nieuwe B61-12 kernbommen kunnen ook met een lagere explosieve kracht worden gebruikt, waardoor de remmingsdrempel voor een kernoorlog wordt verlaagd. Volgens de rapporten spreken de NAVO-documenten van “nucleaire eerste aanvallen”. In een ander hoofdstuk, “Duits-Buitenlands beleid”, worden de eerste nucleaire inslagen gespecificeerd:
“De NAVO heeft onlangs ook haar voorbereidingen op een mogelijke kernoorlog geïntensiveerd. Dit werd in juni gemeld door een Duitse buitenlandcorrespondent die in Brussel werkt en daar uitstekende verbindingen heeft. Volgens het rapport hebben de staatshoofden en regeringsleiders van de NAVO op hun top in juli 2018 kennis genomen van een “als geheim geclassificeerd document” waarin “voor het eerst” wordt gesteld dat “conventionele defensie en nucleaire afschrikking” niet langer gescheiden kunnen worden “zoals tot nu toe in de NAVO gebruikelijk was”; in de toekomst moeten “beide samen worden beschouwd”. De bron is het artikel van Thomas Gutschker: “De NAVO kan eerder dreigen met nucleaire aanvallen” in de Frankfurter Allgemeine Zeitung van 18 juni 2020.
In de nota staat verder dat de ministers van Defensie van de NAVO tijdens hun bijeenkomst medio juni 2020 nog een “top secret” nota van de opperbevelhebber van de NAVO in Europa, de Amerikaanse generaal Tod D, hebben ingediend. Walters, volgens welke alle “defensieve en offensieve capaciteiten” van de NAVO “van raketverdediging tot nucleaire eerste aanvallen” moeten worden gebruikt om te reageren op bedreigingen in het hele operatiegebied – op het land, op zee, in de lucht, in de cyberruimte en in de ruimte. Bovendien behoudt de Alliantie zich het recht voor om conventioneel uitgeruste middellangeafstandsraketten in Europa te stationeren; indien nodig kunnen ze op elk moment worden “geüpgraded”.
Er is een methode om gek te worden.
Het is voor elke lezer en luisteraar met gezond verstand duidelijk dat Europa niet meer, maar minder behoefte heeft aan de NAVO. En wij Duitsers kunnen het beste helemaal uit de NAVO stappen en de Amerikaanse quasi-bezetters met hun kernwapens naar huis sturen. Want de Amerikanen dreigen ons op elk moment in een nieuwe, grote oorlog met Rusland te lokken – met of zonder de hulp van onze eigen Duitse oorlogsstokers en Amerikaanse vazallen.
Bij de volgende demo’s tegen ongrondwettelijke corona grondrechtelijke interventies van de machthebbers moeten daarom ook posters verschijnen met slogans als: “NATO out, out of NATO” of “Peace with Russia”, “Germany nuclear weapons-free homeland”, “American nuclear weapons out of Germany”. Dit zou van de demonstratie een politieke demonstratie voor de vrede maken. Een verbod zou grote juridische problemen veroorzaken voor de machthebbers.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.
+++
Foto bron: Alexandros Michailidis/ shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK
Kommentare (0)