Wordt de VS bedreigd met een burgeroorlog en desintegratie?

Een commentaar van Rainer Rupp.

De zogenaamde “perfecte storm” woedt in de VS, waar verschillende crises samenkomen, elkaar overlappen en samenkomen om de grootst mogelijke destructieve kracht te creëren. Met een vertraging van 10 jaar zou de prognose van een Russische VS-deskundige op het gebied van burgeroorlog en desintegratie van de VS dus kunnen uitkomen.

Met het oog op de bancaire, financiële en daaropvolgende economische crisis die in 2008 begon met de ineenstorting van de financiële groep Lehman Brothers, had de Russische VS-deskundige Igor Panarin in een interview met het centrale orgaan van de Amerikaanse high finance “Wall Street Journal” in datzelfde jaar de ondergang van de VS als federale staat en de versnippering ervan in zes deelstaten voorspeld.

Interessant genoeg was dit precies wat het oligarchische regime in Washington sinds de val van de Sovjet-Unie met Rusland wilde doen, namelijk het land in verschillende delen opsplitsen om het beter te kunnen controleren en exploiteren. Maar de verschillende pogingen in dit verband, waaronder pogingen om met kleurrevolutie-achtige burgerlijke onrust te komen tot een regimewisseling in Moskou, zijn zonder succes verlopen. Want de overgrote meerderheid van de Russische natie, ongeacht haar etnische afkomst, staat sinds de verkiezing van Vladimir Poetin stevig achter het beleid van haar president en zijn leidinggevend team.

In tegenstelling tot de Verenigde Staten heeft de Russische regering onder president Poetin in de afgelopen twee decennia bijna alle aspecten van het leven van de Russische burgers aanzienlijk verbeterd, ondanks de vele clubs die het Westen onder leiding van de VS naar de Russische economie en politiek heeft gegooid.

In de VS is de trend precies omgekeerd. Het begon geleidelijk aan met de afkondiging van de “Nieuwe Wereldorde” onder leiding van de nu enige supermacht van de VS door de Amerikaanse president George H.W. Bush (Senior) in 1990/91. Een essentieel onderdeel van deze Nieuwe Orde was de neoliberale globalisering. Dit luidde de opkomst van de kapitalistische evolutie tot een hoogtepunt in en een periode van bijna onbeperkte wereldoverheersing door de Amerikaanse oligarchie.

Maar tegelijkertijd was deze ontwikkeling ook bedoeld om de achteruitgang van de VS te bezegelen. En dat is niet alleen sinds gisteren duidelijk, maar al enkele jaren. En door de huidige gebeurtenissen kan het mogelijk binnenkort eindigen in een brute crash voor US-America. Maar dit zou betekenen dat de voorspelling van professor Igor Panarin uit 2008, die aan het begin van dit artikel werd genoemd, toch correct zou blijken te zijn, zij het meer dan een decennium te laat.

De opgeleide politicoloog, voormalig KGB-analist Panarin, die in 2008 de prestigieuze functie van decaan van de Moskouse Faculteit Internationale Betrekkingen aan de Diplomatieke Academie van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken bekleedde, had de fundamentele ontwikkelingen in de VS en de westerse wereld in 2008 al correct geanalyseerd. Maar hij had het mis met zijn voorspelling dat de VS binnen twee jaar, dat wil zeggen in 2010, in een burgeroorlog zou verzinken en dan in verschillende stukken zou vallen. Waarschijnlijk liet hij zich te veel leiden door wishful thinking, wat maar al te gemakkelijk kan gebeuren met prognoses, “vooral als ze betrekking hebben op de toekomst”. Toch zou het voor ons vandaag interessant moeten zijn om de belangrijkste factoren die Panarin destijds had geïdentificeerd als de drijvende kracht achter de mogelijke burgeroorlog en het daaropvolgende uiteenvallen van de VS, te vergelijken met de huidige situatie en te onderzoeken welke van deze factoren vandaag de dag nog steeds bestaan en of ze nog sterker zijn geworden, en welke nieuwe factoren er nog aan toegevoegd zijn. Dit zou ons een idee kunnen geven of de overlevingskansen van het oligarchische regime in Washington nu beter of slechter zijn dan in 2008.

In 2008 merkte professor Panarin op dat “de Amerikaanse dollar niet langer door iets wordt gesteund”, behalve door het prestige van de wereldmacht VS. Ook de buitenlandse schuld van de VS was als een lawine gegroeid. In 1980 was er nog geen sprake van, in 1998 was het nog twee biljoen dollar, in 2008 was het meer dan elf biljoen dollar. Dit is een piramide “die vast en zeker zal instorten”.

Sindsdien is de Amerikaanse buitenlandse schuld bijna verdubbeld, tot 20,4 biljoen dollar in het derde kwartaal van 2019. En als je daar de desastreuze ontwikkeling van de afgelopen negen maanden bij optelt, lijkt er geen grens te zijn aan de opwaartse trend. Gemeten in dollars is de VS ook veruit het land met de zwaarste schuldenlast ter wereld. Bovendien heeft het land een sterk negatieve netto internationale investeringspositie (NIIP) opgebouwd als gevolg van de aanhoudende tekorten op de lopende rekening in de afgelopen decennia. Volgens het Amerikaanse Bureau of Economic Analysis (BEA) bedroeg dit in het vierde kwartaal van 2019 10,99 biljoen dollar, wat betekent dat buitenlanders bijna 11 biljoen dollar (één biljoen is duizend miljard) meer hebben geïnvesteerd in de VS dan de VS in de rest van de wereld.

In zijn hoogtijdagen was de VS een sterke netto-exporteur van kapitaal voor directe investeringen. Dit betekende meer werkgelegenheid en economische groei voor de ontvangende landen, maar ook meer politieke en militaire invloed voor de VS. Vandaag de dag is het omgekeerde waar.

Zelfs de interne schuld van Amerikaanse staten, staten en gemeenten in de vorm van allerlei promesses heeft nu astronomische hoogten bereikt. De eng gedefinieerde, zogenaamde staatsschuld bedraagt momenteel -25,7 biljoen dollar. Als men de vorderingen van de bevolking uit de sociale zekerheid en Medicare (medische hulp voor de behoeftigen) en de pensioenaanspraken van overheidswerknemers, die niet financieel worden gedekt door de Amerikaanse wetgeving, optelt, komt men uit op -117,2 triljoen dollar. Hiervan moet 3,9 biljoen dollar worden afgetrokken voor de som van alle staats- en gemeentelijke bezittingen, zodat de feitelijke staatsschuld 113,3 biljoen dollar bedraagt. Voor een exacte samenstelling van de cijfers en de berekening ervan, zie de US National Debt Clock.

Zo is de Amerikaanse Nationale Schuld van 113 biljoen dollar meer dan vijf keer zo groot als het bruto binnenlands product (BBP) van de VS van 21 biljoen dollar in 2019 en bijna een en een derde keer zo groot als het BBP van de hele wereld van 87 biljoen dollar.

De politieke kaste in de Verenigde Staten heeft geen plan om de komende jaren de niet-gefinancierde sociale zekerheid en de medische en pensioenrechten van de bevolking te betalen. Als uitweg hebben ze de volgende opties

• ofwel de annulering van delen van de sociale rechten, gecombineerd met grote politieke onrust
• de versnelling van de inflatie, gecombineerd met verdere sociale en politieke destabilisatie.
• of de voortzetting van de financiering van rechten door middel van aanvullende leningen, die echter bij een nul- of zeer lage rente uiteindelijk – en waarschijnlijk binnenkort – niet meer zouden werken.

Daarom was de conclusie van Prof. Panarin absoluut overtuigend toen hij zei dat “dit een piramide is die zeker zal instorten”. Maar hij was een beetje gehaast toen hij zei dat dit pas twee jaar later, in 2010, zou gebeuren. Zolang de mensen blijven geloven in de dollarpiramide van steeds meer biljoenen vers gedrukt geld, kan de schuld van de VS ongecontroleerd doorgaan.

Gevraagd naar het lot van de dollar zei Panarin: “Wij (Russen) moeten de touwen doorsnijden die ons aan deze financiële titanic binden, want naar mijn mening zal het binnenkort zinken. Maar Panarin’s “soon” zou veel langer moeten duren. De laatste jaren is er echter veel gebeurd in de richting van de Amerikaanse ineenstorting. Want in het kader van het door de dollar geleide wereldmonetaire systeem is het sinds de terugtrekking van de VS uit de goudstandaard in 1973 niet meer zo gekraakt en gekreund als nu.

De tekenen tekenen zich op dat de tijd is gekomen voor een verregaande paradigmaverschuiving in het wereldmonetaire systeem. Dit komt vooral omdat de elites van de westerse landen, die tot nu toe de profiteurs waren van de door de VS geleide Nieuwe Wereldorde en de dominantie van de dollar, ook moe zijn, onder de veranderde politieke en economische omstandigheden van onze nu multipolaire wereld, om geordend te worden (zie bijvoorbeeld Huawai 5G) en uitgebuit te worden (om duur Amerikaans vloeibaar gas te moeten kopen) door het steeds irrationeler wordende regime in Washington.

In feite is de positie van de Amerikaanse dollar als wereldvalutareserve allang aan het afbrokkelen. Tegelijkertijd hebben Rusland en China de afgelopen jaren hard gewerkt aan het creëren van alternatieve financiële structuren, althans selectief, om de alomtegenwoordige dreiging van wereldwijde financiële sancties van de VS tegen te gaan en zo internationale betalingstransacties te voorkomen.

In 2008 was professor Panarin duidelijk diep onder de indruk van de snelle ineenstorting van de Amerikaanse economie. “Als gevolg van de financiële crisis hebben drie van de oudste en grootste banken op Wall Street plotseling opgehouden te bestaan en hebben twee andere banken moeite om te overleven. Hun verliezen zijn de grootste in de geschiedenis”, schreef hij destijds. Nu is het tijd voor een verandering in de regelgeving op wereldschaal. Amerika zal niet langer de wereld regulator zijn.” In deze rol zou de VS kunnen worden vervangen door China als land met enorme reserves en door Rusland als land dat als regulator in Eurazië zou kunnen optreden”.

Ook hier was de professor een beetje voorbarig, hoewel hij ook deze keer de kern van de ontwikkeling al goed had begrepen. Vandaag, 10 jaar later, zijn veel van deze deelaspecten werkelijkheid geworden, zoals de “Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB)”, die is opgericht als alternatief voor de door de VS geleide neoliberaal georiënteerde Wereldbank. De AIIB is nu wereldwijd zeer populair en is, ondanks de aanzienlijke tegendruk van Washington, Duitsland en Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, samen met andere EU-landen lid geworden.

Panarin noemde het feit dat miljoenen Amerikaanse burgers hun spaargeld hebben verloren als gevolg van de financiële crisis als een verdere drijfveer voor de mogelijke ineenstorting van de Verenigde Staten. Tegelijkertijd zou de massa van de bevolking een voortdurend verlies aan koopkracht ervaren en zou de werkloosheid blijven stijgen. Als voorbeeld noemde hij de autobedrijven General Motors en Ford, die op het punt stonden om in te storten. Dit betekent dat “hele steden werkloos worden”. De wijdverbreide ontevredenheid werd echter getemperd door de hoop dat de eerste zwarte president Obama een wonder zou verrichten. Maar het zou al snel duidelijk zijn dat ook onder Obama geen wonderen zouden gebeuren en dat de ontevredenheid zou blijven groeien. En dit is precies wat er is gebeurd.

Panarin noemde de kwetsbare politieke structuur van de VS een andere factor in de desintegratie. Het land had niet eens een uniformrecht. Er zijn niet eens uniforme verkeersregels. Bovendien zijn de Amerikaanse elites ook verdeeld onder de omstandigheden van de crisis. Dat is precies wat nu steeds duidelijker wordt. Onder de omstandigheden van de Corona-crisis, gecombineerd met de economische recessie die al voor Corona zichtbaar was en die alleen maar werd verergerd door de handelsoorlogen met China, maar ook met Europa en andere regio’s, Mexico en Canada, die door Trump werden aangewakkerd, presenteert de VS zich in de externe en interne perceptie steeds meer als een “mislukte staat” waarin nauwelijks iets goed functioneert. Deze indruk is alleen maar groter geworden door de toenemende raciale onrust en de extreme polarisatie van de bevolking.

Als we de huidige situatie in de VS vergelijken met de crisis van 2008, dan was 2008 slechts een zware storm, maar het is niet te vergelijken met de huidige categorie V-orkaan die de diep verdeelde Verenigde Staten treft. Wat we momenteel in de VS zien is de “perfecte” storm die vaak in theorie wordt beschreven, waarbij alle relevante factoren elkaar overlappen en elkaar versterken tot maximale destructieve kracht.

In 2008 heeft de Amerikaanse Federal Reserve de financiële instellingen en financiële groepen gered door het monetaire en financiële systeem in de VS en daarbuiten in de Amerikaanse vazalstaten te vernietigen door de rentetarieven vrijwel af te schaffen. Als een drugsverslaafde had de Amerikaanse economie, die sindsdien is wegkwijnen, steeds vaker een nieuwe, sterkere shot van de drug “goedkoop geld” nodig om te kunnen blijven functioneren. Omdat het extra geld niet langer ging naar productieve, banenscheppende echte investeringen, maar alleen naar financiële investeringen zoals het terugkopen van eigen aandelen om hun prijzen op te drijven, werden de rijken steeds rijker en – minder banen – de armen steeds armer. Maar het zou nog erger worden.

Nog voor de corona-pandemie in het najaar van 2019 kon een ineenstorting van de Amerikaanse economie alleen worden voorkomen door nieuwe, gigantische geldinjecties van de Amerikaanse Federal Reserve. Maar zelfs deze gigantische geldinjecties zullen in het niet vallen bij de bedragen die momenteel worden gedrukt om de gevolgen van de coronacrisis te bestrijden. Het vorige resultaat van deze operatie om alles te overspoelen met vers gedrukt geld is paradoxaal.

Terwijl de reële economie instortte, het bruto binnenlands product van de VS de kelder in ging, er plotseling 42 miljoen extra mensen werkloos waren, de rijen mensen voor de liefdadigheidsvoedselkraampjes mijlenver werden, de handelsoorlog met China meer en meer bedreigende dimensies kreeg, meer en meer bedrijven failliet gingen en de eerste Amerikaanse steden begonnen te branden, in deze vreselijke tijden bloeiden de beurzen weer op dankzij de gelddrukkerij op grote schaal van de Amerikaanse Federal Reserve. De aandelenkoersen op Wall Street schoten sneller op dan ooit tevoren in de geschiedenis en veel aandelen bereikten een nieuw hoogtepunt in de geschiedenis. De Corona-crisisprofiteurs konden zich verheugen en binnen een paar dagen konden ze honderden miljarden dollars aan prijswinsten opstrijken. Parallellen met de ontwikkeling in de VS zijn ook te zien in Duitsland en Europa, en dat is niet geheel toevallig. Er is waarschijnlijk weinig empathie voor nodig om je voor te stellen wat de corona werklozen en de grote massa corona verliezers dachten en voelden in het gezicht van de jubelende beurskrantenkoppen.

Voor de massa van de mensen in de VS had Corona verwoestende gevolgen. Niet in de laatste plaats door de criminele onbekwaamheid van de besluitvormers, gekoppeld aan de machtsberekeningen van de nu vijandige politieke partijen, werd de Corona-crisis een echte catastrofe. Bovendien maakte de partijpolitieke polarisatie de samenwerking tussen het republikeinse troefbestuur in Washington en de democratisch geleide staten en grote steden moeilijker. Tegelijkertijd werden de lockdown, de economische stillegging en de plotselinge stijging van de werkloosheid met 42 miljoen mensen een menselijke tragedie die de economische en gezondheidsramp alleen maar verergerde.

De prachtige gloed die anders over de Amerikaanse samenleving lag, werd plotseling als een sluier weggerukt, en de ellende in de diepe loopgraven van de sociale structuren van de Amerikaanse samenleving kwam aan het licht. Honger, acute armoede, geen hoop voor de toekomst, angst voor Covid-19, woede vanwege rassendiscriminatie (ook in de medische Covid-19 behandelingen) en nog veel meer waren de spullen die mensen uiteindelijk op straat dreven in meer dan 140 Amerikaanse steden in meer dan de helft van alle Amerikaanse staten. Racistisch gemotiveerd politiegeweld goot benzine op het vuur. De aanvankelijk vreedzame demonstraties, die werden afgevuurd door ogenschijnlijk goed georganiseerde, extremistische linkse en rechtse elementen, ontaardden op veel plaatsen in orgieën van geweld, bestaande uit plundering en plundering.

Deze ontwikkelingen zijn in de afgelopen week versterkt door een samenkomst van gewelddadige activisten van de voornamelijk blanke “Antifa” beweging en de zwarte “Black Lives Matter (BLM)” beweging door middel van gewelddadige explosies waarbij het sociale systeem dat door de “blanke man” is opgebouwd met “ingebouwd racistisch DNA” als een object van haat moet worden vernietigd. Aan de andere kant vormt zich een tegenbeweging onder delen van de politie en de Nationale Garde, evenals bij de witte milities, waarvan sommige zwaar bewapend zijn. In feite is in de VS een soort burgeroorlog denkbaar geworden.

Op de vraag hoe de politieke partijen, die met elkaar in de clinch liggen, zich zouden kunnen herenigen om de gevolgen en gevolgschade van deze “perfecte storm” te voorkomen of in ieder geval te beperken, weet niemand op dit moment het antwoord. De symbolische gebaren die momenteel aan alle kanten worden waargenomen, bijvoorbeeld blanke politici die knielen voor zwarte BLM-demonstraties, zullen de sporen van de recente orgieën van geweld in de Amerikaanse psyche waarschijnlijk nauwelijks kunnen uitwissen. Integendeel, de kniezaken, meestal uitgevoerd door leden van de Democratische Partij, wekken alleen maar nieuwe woede en bereidheid tot geweld op, niet alleen onder politie-eenheden, nationale bewakers en milities die (citaat) “niet voor iemand anders dan God willen knielen”.

Bovendien zijn symbolische gebaren nauwelijks in staat om de diepe sociale, politieke en etnische verdeeldheid die de VS verdelen te overbruggen. Wat wel zeker is, is dat de noodzakelijke transformatie van de Amerikaanse samenleving niet mogelijk zal zijn zolang de heersende elites van de Amerikaanse oligarchie de politieke toon aangeven en aan alle touwtjes trekken. Omdat ze hun unieke rijkdom onder geen enkele omstandigheid willen opgeven, zullen ze deze en hun politieke privileges met tanden en klauwen verdedigen. Bijgevolg kunnen alleen diepgaande maatschappelijke omwentelingen, die tot aan de fundamenten van het Amerikaanse politieke systeem gaan, de positie van deze elites voldoende destabiliseren om hun macht te breken en echte democratische voorwaarden te creëren.

De historische ervaring leert dat een elite die diep geworteld is in de samenleving en de minachting voor de mens, zoals die van de heersende Amerikaanse oligarchie, die regeert over een zeer heterogene bevolking met een goed uitgerust en conform machtsapparaat, niet kan worden weggevaagd met massale demonstraties of met regionaal beperkte opstanden. Daarom zullen de Amerikaanse elites proberen de “perfecte storm” te overleven met kleine concessies, terwijl ze over het algemeen willen doorgaan zoals voorheen. Dit zal echter geen aanvaardbare oplossing zijn, noch voor de verarmde massa’s in de VS, noch voor de rest van de wereld, die te maken heeft met het onvoorspelbare regime in Washington. De prognose van professor Panarin van de achteruitgang van de VS, en de onrust en burgeroorlog 10 jaar later dan verwacht, zou daarom toch wel eens juist kunnen zijn.

Of de VS daarna in zes delen zal vallen, zoals de professor in 2008 had gespeculeerd, staat natuurlijk in de sterren, maar niets is nu nog onmogelijk. Volgens Panarin zou de Pacifische kust een constituerende staat worden met de groeiende Chinese bevolking; in het zuiden zouden de overwegend Spaanstalige inwoners naar hun eigen staat komen, Texas, waar er al een sterke afscheidingsbeweging is, weg van de federatie, zou een eigen staat blijven. De Atlantische kust, met totaal verschillende etnische groepen en een andere mentaliteit, zou volgens Panarin in tweeën kunnen worden gesplitst, de vijf armere centrale staten en het noorden zouden een andere staat kunnen vormen.

Dan blijft Alaska over. Afhankelijk van hoe diep de VS tegen die tijd in haar eigen moeras is gezonken, zouden de inwoners van Alaska mogelijk op het idee kunnen komen om in een referendum toelating tot de Russische Federatie aan te vragen.

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.

+++

Foto bron: Dominique Robinson / Shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK