Een opmerking van Norbert Häring.
Miljoenen mensen doen wereldwijd de kleinste klusjes via het internet voor centen. Deze nog steeds kleine arbeidsmarkt groeit ook in de geïndustrialiseerde landen sterk. Dit helpt bedrijven om kosten te besparen. Voor Clickworkers zou het een goede gelegenheid moeten zijn om iets te verdienen met anders ongebruikte tijd. Maar zo werkt het niet.
De afgelopen jaren is er een nieuwe arbeidsmarkt ontstaan door internetplatforms en apps: Werknemers en klanten komen er samen voor de kleinste klussen. Soms is het slechts een kwestie van minuten werken, sommige klussen kunnen zelfs in enkele seconden worden uitgevoerd. Het geld wordt dan betaald in centen.
Sinds juni mogen deze banen niet meer worden toegestaan. De “wet tegen illegale tewerkstelling en misbruik van sociale uitkeringen” verbiedt het aanbieden of gebruiken van werknemers als dagloners in openbare gelegenheden. Het doel is te voorkomen dat de arbeidsbescherming en de belastingwetgeving worden ondermijnd. Maar deze wet is niet van toepassing op Clickwork. Het internet in de openbare ruimte is niet bedoeld, alleen de zogenaamde “arbeidersprostitutie” op straat.
Twee economen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) hebben nu onderzocht hoe deze arbeidsmarkt er vanuit het oogpunt van de aannemers uitziet. Met name Uma Rani en Marianne Furrer analyseerden de mogelijkheden voor klikkers om door ervaring en goed werk hun inkomen te verhogen. Tot nu toe is er nauwelijks wetenschappelijk bewijs over dit onderwerp.
De vraag is vooral interessant omdat platforms zoals de in 2005 gelanceerde Amazon Mechanical Turk of het grote Duitse platform Clickworker een snelle groei doormaken. Het is dan ook denkbaar dat deze versnipperde arbeidsvoorwaarden in de toekomst een aanzienlijk deel van de arbeidsmarkt zullen uitmaken.
Als er veel te winnen is door het leren op het werk, het opdoen van ervaring en het opbouwen van een goede reputatie, dan is er reden om te verwachten dat de arbeidsomstandigheden en de beloning in het kraamwerk, zoals deze vorm van werk ook wel wordt genoemd, in de loop van de tijd zullen verbeteren. Anders zou de verspreiding van kraaiwerk een zeer slecht perspectief zijn voor de werknemers. Omdat het loon tot nu toe berucht is vanwege de wereldwijde concurrentie en de geadverteerde taken vaak vervelend eenvoudig en eentonig zijn.
Eentonig werk, ver onder het minimumloon betaald
Dit heeft een systeem en dat maakt klikwerk zo aantrekkelijk voor klanten. Van de complexere takenbundels, die tot nu toe werden uitgevoerd door eigen werknemers die betaald werden met een minimumloon en onderworpen waren aan sociale zekerheidsbijdragen, worden de eenvoudigste, gemakkelijk te beschrijven taken losgekoppeld en geadverteerd tegen een kleine vergoeding.
Dat kan grote besparingen opleveren, zoals de auteurs op basis van de basisvoorbeelden melden. Verzekeringsformulieren kunnen bijvoorbeeld worden gedigitaliseerd voor een zesde van de vorige kosten, of een klein, gespecialiseerd programma kan worden gekocht voor vijf dollar door een klikwerker in plaats van 2000 dollar door een middelgrote leverancier. De platforms stellen bedrijven wereldwijd in staat om mensen te vinden die dringend genoeg geld nodig hebben om hun werk tegen bijna elk loon te kunnen doen.
Het gevolg aan de andere kant is dat eentonig werk zoals op Taylor bruiloften steeds vaker voorkomt. Het principe van het Taylorisme was om het werk dat voorheen door gekwalificeerde vakmensen werd gedaan, op te delen in individuele stappen, die vervolgens snel en efficiënt aan de lopende band door halfgeschoolde arbeiders konden worden uitgevoerd.
Het is mogelijk dat de eentonigheid van het werk en de slechte beloning slechts een eerste verschijnsel is. Misschien worden de taken van de werknemers, net als in de fabrieken van die tijd, weer complexer als het systeem is opgezet en verfijnd en als de aannemers hun betrouwbaarheid en kwalificatie hebben aangetoond.
De auteurs vonden hier echter weinig bewijs van in hun onderzoek onder 2350 klikwerkers. Zij adverteerden het onderzoek als betaald klikwerk op vijf grote internationale platforms, waaronder Clickworkers. De resultaten van andere studies bevestigden dat het haalbare uurloon overal in de geïndustrialiseerde landen ver onder het minimumloon ligt.
Rekening houdend met onbetaalde maar noodzakelijke nevenfuncties, zoals het zoeken en verwerken van bestellingen, verdiende slechts een derde van de Amerikaanse klikwerkers minstens het nationale minimumloon van 7,25 dollar. Van de Duitsers verdiende slechts 10 procent zelfs het minimumloon van 8,84 euro. Het gemiddelde in de geïndustrialiseerde landen was iets minder dan vier dollar per uur, de mediaan zelfs slechts drie dollar per uur. De mediaan is het uurloon dat precies in het midden van de verdeling ligt. De helft verdient minder, de andere helft meer.
De meeste klikkers zijn overgekwalificeerd
De meeste klikwerkers zijn hooggekwalificeerd. De helft van degenen die langer blijven, hebben een universitair diploma. Het eisenprofiel van de taken ligt doorgaans ver onder het kwalificatieniveau van de klikkers. Dit verbetert slechts in geringe mate met de toenemende ervaring, aldus de klikkers.
Dit komt ook tot uiting in de winstvooruitzichten. In het eerste jaar waarin nieuwkomers nog een reputatie en ervaring moeten opdoen op de platforms, stijgt de winst merkbaar, van minder dan vier dollar naar gemiddeld bijna vijf dollar over alle platforms en regio’s heen. Maar na slechts twee jaar verdienen doorklikkers gemiddeld niet meer.
Er zijn vrijwel geen mogelijkheden voor betaalde opleidingen en er is ook vrijwel geen mogelijkheid tot leren op het werk. Integendeel, klikwerkers ervaren dat hun werk een slechte reputatie heeft, zowel in de sociale omgeving als bij traditionele werkgevers. Ze maken zich dus zorgen of ze na een periode als clickers nog wel kans hebben op een normale baan.
Voor velen is het klikken niet slechts een onbeduidende nevenactiviteit voor de tijd tot de aankomst van de bus of de reis met de trein. In ontwikkelingslanden is het de belangrijkste bron van inkomsten voor 41 procent van de deelnemers aan het onderzoek, in geïndustrialiseerde landen is het 27 procent.
De klant beslist of hij al dan niet betaalt.
De clickworkplatforms zijn ook een terugval in lang gekoesterde staten als het gaat om de basisrechten van werknemers. Het aandeel onbetaald werk is hoog, was een verder gevolg van de ondervraging. De patroon beslist volledig vrijelijk. Als hij niet tevreden is, betaalt hij niet. Een reden is niet nodig. Vaak kan hij zelfs het resultaat van zijn werk behouden.
De studie ondersteunt de oproep van de IAO om internationale minimumnormen voor digitaal werk in te voeren. Als er een wet tegen dagarbeid nodig is, dan is het moeilijk te rechtvaardigen waarom van dergelijke normen wordt afgezien.
+++
Met dank aan de auteur voor het recht om te publiceren.
+++
Dit artikel verscheen voor het eerst op 27.11.2019 op de site: http://norberthaering.de
+++
Afbeeldingsreferentie: JKStock / Shutterstock
+++
KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven het redactionele standpunt niet weer te geven.
+++
Vind je ons programma leuk? Informatie over de ondersteuningsopties vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/
+++
Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.
BitCoin Adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1z1PZgZgZK
Kommentare (0)