Raid in the Shadows | Door Ernst Wolff

Terwijl de hele wereld in de ban is van het Corona evenement, maken hedgefondsen enorme winsten. Exclusieve print van Wolff of Wall Street.

Een commentaar van Ernst Wolff.

We moeten niet alleen aandacht besteden aan de kwesties die ons overal worden opgedrongen, maar vooral aan de kwesties die ons duidelijk worden onthouden. Corona is – naast andere functies voor de geld- en machtselite – een enorme afleidingsmanoeuvre. Lang voor 2020 vonden er op de achtergrond gebeurtenissen plaats die zeer gevaarlijk konden blijken voor de welvaart en sociale rechtvaardigheid in de wereld. De meerderheid van de mensen moet nu beseffen dat de sociale ellende, vooral de voortdurende achteruitgang van hun levensstandaard die al jaren aan de gang is, maar ook de culturele achteruitgang en de toenemende onderwerping van de samenleving aan autoritaire politieke structuren, zijn oorzaken heeft in het huidige financiële systeem.

Vandaag is het zondag 5 april 2020 en terwijl de wereld gefascineerd is door de verspreiding van de coronapandemie, gebeuren er in het wereldwijde financiële systeem op grote schaal dingen. Sinds enkele weken zien we dat hedgefondsen hun marktmacht gebruiken om het bestaande systeem in hun voordeel uit te hollen met de hulp van regeringen en centrale banken, om het kleed onder hun grootste concurrent – het kleinbedrijf – uit te trekken en om alle denkbare maatregelen te nemen om de voordelen van de nu onvermijdelijke economische en financiële crisis te maximaliseren.

Tenzij iemand hen tegenhoudt, zullen we zeer waarschijnlijk snel zien hoe de hedgefondsen – gesteund door politici en centrale banken – ons allemaal een nieuw systeem zullen opleggen, afgestemd op de financiële elite en hun behoeften.

Om de achtergrond van deze historische omwenteling te begrijpen, is het belangrijk om afstand te nemen van de misvatting, die op dit moment het meest verspreid is en het meest wordt gesteund door de media, dat dit alles iets te maken heeft met het nieuwe coronavirus. Feit is dat de problemen in de financiële sector al lang voor de pandemie bestonden en ook zonder de pandemie fatale gevolgen zouden hebben gehad. Het virus dient alleen als een welkome hulp voor degenen die de financiële sector domineren. Het trekt nu al enkele weken de aandacht van de mensen en stelt de financiële elite in staat haar eigen agenda grotendeels ongestoord voort te zetten.

Om deze agenda te begrijpen, moet men de recente ontwikkeling van ons financiële systeem onder de loep nemen. Het begon allemaal met de deregulering, dat wil zeggen de geleidelijke afschaffing van de wettelijke beperkingen voor banken. In de loop van deze deregulering werden hedgefondsen toegestaan, d.w.z. vermogensbeheerders waarvan het cliënteel bijna uitsluitend bestaat uit zogenaamde “high net-worth individuals” – de ultrarijke van deze wereld. Deze hedgefondsen mogen dan wel opereren als banken, maar zijn niet onderworpen aan hun wettelijke beperkingen. Hun toestemming was een historisch geschenk aan de banksector, omdat het de banken in staat stelde zelf hedgefondsen op te richten en zo alle wettelijke beperkingen te omzeilen die aan hen werden opgelegd.

Het nieuwe tijdperk in het financiële systeem dat op deze manier wordt ingeluid, wordt ook wel het “tijdperk van de sprinkhanen” genoemd. Hedgefondsen hebben geen vaste strategie, maar zoeken in het economische en financiële systeem voortdurend naar mogelijkheden om in de kortst mogelijke tijd de hoogst mogelijke winst te behalen en zijn daarbij uiterst meedogenloos. Op deze manier zijn ze sinds de millenniumwisseling steeds groter en machtiger geworden, en hun financiële macht is vandaag de dag zelfs groter dan die van de grote banken, die nu voor een groot deel in hun handen zijn. Maar deze historisch unieke kracht brengt ook een probleem met zich mee.

Het feit dat de hedgefondsen zich aan een groot deel van het systeem hebben onderworpen, heeft hen sterk afhankelijk gemaakt van het systeem, wat betekent dat als het systeem wankel is, de hedgefondsen ook wankel zijn.

En dat is precies wat we meemaken. In de afgelopen weken en maanden is er een concentratie van crises geweest die het mondiale economische en financiële systeem op zijn grondvesten hebben doen schudden. Ten eerste, in de tweede helft van vorig jaar, een recessie die zich in veel landen heeft voorgedaan. Normaal gesproken is dit geen tragedie, maar in dit geval heeft de recessie een uiterst fragiel systeem getroffen dat al zo’n 12 jaar kunstmatig in leven wordt gehouden. Bovendien heeft China, de belangrijkste motor van zowel de wereldeconomie als de wereldhandel, in januari 2020 gefaald en de toeleverings- en handelsketens over de hele wereld verstoord. Ten slotte heeft Saoedi-Arabië begin maart ook de olieprijs dramatisch doen instorten.

Dit waren drie klappen die elk normaal economisch en financieel systeem als een bokser de grond in zouden boksen. Maar omdat het huidige systeem bijzonder kwetsbaar is vanwege het losse monetaire beleid uit het verleden, lijkt het momenteel meer op een bokser die niet alleen naar de borden is gestuurd, maar ook wordt geteld en tevergeefs probeert om ondanks alle geschreeuw van zijn coach weer op de been te komen.

De rol van de trainer ligt bij de Amerikaanse Federal Reserve (FED), die de afgelopen weken en maanden alles heeft geprobeerd om het systeem te stabiliseren, maar wiens inspanningen geen succes hebben gehad en die nu alleen nog maar geld kan gebruiken dat het op de lange termijn zal vernietigen. Concreet: De FED wordt gedwongen om steeds meer geld in het systeem te pompen, hoewel deze geldvloed zeker zal eindigen in hyperinflatie en het bestaande monetaire systeem zal vernietigen.

Het internationale publiek leert hier bijna niets over. In plaats daarvan richten de media en politici de aandacht van de mensen uitsluitend op de corona-pandemie, waardoor hedgefondsen de kans krijgen om de huidige crisis ondanks de enorme verliezen in hun eigen voordeel te gebruiken en het tuimelende systeem te plunderen met de actieve steun van de centrale banken. Hoe kan het anders worden uitgelegd,

  • dat hedgefondsen, die door ongebreidelde speculatie in de problemen zijn gekomen, door de centrale banken met triljoenen en triljoenen worden gesteund?
  • dat de Federal Reserve en de ECB een hedgefonds hebben ingehuurd – namelijk BlackRock – om deze distributie te adviseren en te organiseren?
  • dat grote delen van de middenklasse opzettelijk worden geruïneerd door de sluiting en geconfronteerd worden met het alternatief om ofwel het faillissement aan te vragen ofwel zich aan te sluiten bij platformondernemingen die gesteund worden door grote hedgefondsen?
  • dat grote bedrijven die gesteund worden door hedgefondsen, zoals Amazon, ondanks de sluiting mogen blijven opereren, nieuw personeel mogen aannemen en enorme winsten mogen maken, terwijl kleine ondernemers hun beroep niet mogen uitoefenen?
  • dat bedrijven die in het verleden hun aandelenkoersen hebben opgedreven door aandelen terug te kopen en daarmee enorme bedragen voor hedgefondsen hebben binnengehaald, nu miljarden aan steun uit belastinggeld ontvangen?

De lijst kan naar believen worden voortgezet en zou telkens weer tot dezelfde conclusie leiden: Geen van deze maatregelen dient de meerderheid van de werkende mensen en geen van hen helpt het huidige systeem te stabiliseren. Integendeel, de maatregelen versnellen de ondergang ervan en helpen degenen die het momenteel plunderen om in de frontlinie te staan wanneer het opnieuw wordt gelanceerd.

Maar aangezien dit nieuwe begin zeker zal leiden tot massale werkloosheid, het einde van grote delen van de middenklasse, een drastische verlaging van de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking en een verdere explosie van de sociale ongelijkheid, moeten we weerstand verwachten van de getroffenen en, als reactie daarop, repressieve maatregelen van de kant van de politici.

Men zou moeten denken dat juist dergelijke maatregelen – het bevriezen van contacten, het verbieden van vergaderingen, reisbeperkingen en het sluiten van grenzen – al zijn ingevoerd, onder het mom van bescherming van de bevolking tegen een pandemie, maar meestal door diezelfde politici die in het verleden al het mogelijke hebben gedaan om onze gezondheidszorg te ondermijnen door middel van steeds weer nieuwe bezuinigingsmaatregelen.

+++

Met dank aan de auteur voor het recht om het artikel te publiceren.

+++

Foto bron: pogonici / shutterstock

+++

KenFM streeft naar een breed spectrum aan meningen. Opinieartikelen en gastbijdragen hoeven niet de mening van de redactie te weerspiegelen.

+++

Vind je ons programma leuk? Informatie over verdere ondersteuningsmogelijkheden vindt u hier: https://kenfm.de/support/kenfm-unterstuetzen/

+++

Nu kunt u ons ook ondersteunen met Bitcoins.

BitCoin-adres: 18FpEnH1Dh83GXXGpRNqSoW5TL1z1PZgZK


Auch interessant...

Kommentare (0)

Hinterlassen Sie eine Antwort